ΜανιΦέστο

Ντ’ Αννούτσιο και Φιούμε Ήταν μοιραίο ένας άνθρωπος να ξεσηκώση, περισσότερο από κάθε άλλον, τον πατριωτισμό των Ιταλών και να τους δημιουργήσει την εντύπωσι ότι ακόμη και ένα πραξικόπημα γιά την επαναφορά της τάξεως δεν θα ήταν τραγικό αλλά επιθυμητό: ο #Γκαμπριέλε_ντ'_Αννούτσιο. Η επιρροή του στο #Φασιστικό_κίνημα είναι ίση μ' εκείνη που εξασκούσε ο #Μαρινέτι, αλλά εάν συγκριθούν μεταξύ τους, η πρώτη ουσιαστική διαφορά είναι η τρομερή δημοτικότης που απελάμβανε σαν άτομο ο #Ντ'_Αννούτσιο. Από το 1890 γοήτευε τις μάζες μ' έναν τρόπο, που ο #Μαρινέτι δεν θα μπορούσε ποτέ του να επιτύχη. Για τις εκατοντάδες χιλιάδες των αναγνωστών ήταν τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα του  #Ντ'_Αννούτσιο, που ξυπνούσαν την επιθυμία γιά δράσι και ενεργητικότητα, παρά οι υψηλές αρχές και τα ιδανικά που υπέφωσκαν στα μυστικιστικά σχεδόν γραπτά του #Μαρινέτι. Πράγματι η ποιότης της προσωπικότητος του  #Ντ'_Αννούτσιο, ο φιληδονισμός του, οι αριστοκρατικοί τρόπο

Στην απολογία του ο #Ιούλιος_Έβολα λέει τα εξής : Εγώ υπερασπίστηκα και υπερασπίζομαι τις #Φασιστικές_Ιδέες. Όχι στο κατά πόσον είναι φασιστικές αλλά στο μέτρο κατά το οποίον επαναποδέχονται μία παράδοση ανώτερη και πρυπάρχουσα του #Φασισμού, καθόσον ανήκουν στην ιεραρχική κληρονομιά, την αριστοκρατική και παραδοσιακή του #Κράτους έννοιας που έχει παγκόσμιο χαρακτήρα και που διατηρήθηκε στην #Ευρώπη μέχρι την #Γαλλική_επανάσταση. Στην πραγματικότητα οι θέσεις που υπερασπίστηκα και υπερασπίζομαι σαν ανεξάρτητος άνθρωπος δεν μπορούν να θεωρηθούν " φασιστικές " αλλά βέβαια παραδοσιακές και αντεπαναστατικές. Αυτό στο οποίο ο #Έβολα προσκολλάται είναι λοιπόν χαρακτηριστικό μιας αντίληψης ανώτερης και προυπάρχουσας του #Φασισμού, μία αντίληψη του #Ancient_Regime, στην οποία κατ' αυτόν ο #Φασισμός δεν συμφωνούσε μερικώς. "Je suis partout" "Είμαι Παντού"

ROBERT BRASILLACH: LEON DEGRELLE KAI REX Πριν ακόμη αναχωρήσει για το Μεξικό, ο #Λεόν_Ντεγκρέλ όπως και τόσοι άλλοι, είχε αναζητήσει στο Καθολικισμό τις αρχές της ανθρώπινης αδελφότητας και της Κοινωνικής Δράσης. Το Lovanio (Oλλανδικά  Leuven, Γαλλικά Louvain)  διαθέτει ένα  καθολικό πανεπιστήμιο γύρω από το οποίο συσπειρώνονταν οι δραστηριότητες των καθολικών νεολαιών ανάμεσα στις οποίες και η Καθολική Δράση που από τα 1927 αποκτά πρωταρχική σημασία. Αυτή η τελευταία μάλιστα είχε κατορθώσει να επιβάλει στους νέους τον διαχωρισμό της πολιτικής αποστολής τους από εκείνη της θρησκευτικής. Είναι γνωστό ότι από το 1884 οι Βέλγοι καθολικοί ακολουθώντας λίγο η πολύ το παράδειγμα της Γερμανίας και του #Zentrum είχαν συσπειρωθεί σε κόμμα που το όνομα του είχε ένα διπλό νόημα: Θρησκευτικό και πολιτικό. Ακόμα και σήμερα, το #Καθολικό_κόμμα είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα βελγικά κόμματα και συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού του #Van_Zeeland  δίπλα στο Φιλελεύθερο και στο Σοσιαλ

Η Ο­μά­δα Έ­ρευ­νας και Με­λε­τών πά­νω στον Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Πο­λι­τι­σμό, (#OEMEΠ ή #G.R.E.C.E. –  Ελ­λά­δα στα γαλ­λι­κά) που ι­δρύ­θη­κε στο τέ­λος της δε­κα­ε­τί­ας του 60, ό­πως και η #Νέ­α_Δε­ξιά, συν­δέ­ο­νται στε­νά με την προ­σω­πι­κό­τη­τα του #Α­λέν_ντε_Μπε­νουά. Με­τά την α­πο­τυ­χί­α της Ορ­γά­νω­σης Μυ­στι­κός Στρα­τός (Organisation Armée Secrète, #ΟΑS), τε­λευ­ταί­α α­πό­πει­ρα της α­κρο­δε­ξιάς να ορ­γα­νώ­σει έ­να μα­ζι­κό πο­λι­τι­κό κί­νη­μα, ο ντε Μπε­νουά συ­γκα­τα­λέ­γε­ται με­τα­ξύ κά­ποιων ε­θνι­κι­στών φοι­τη­τών αλ­λά ε­πί­σης πα­λιών φα­σι­στών (Σεν Λου, Μπου­κέ) και πρώ­ην συ­νερ­γα­τών των Γερ­μα­νών (Πλον­κάρ ντ’ Aσάκ) που στοι­χη­μα­τί­ζουν ό­τι θα α­να­γεν­νή­σουν τη γαλ­λι­κή α­κρο­δε­ξιά α­πό τις στά­χτες της, συ­νε­χί­ζο­ντας τον α­γώ­να κυ­ρί­ως στο πο­λι­τι­σμι­κό ε­πί­πε­δο. Ο στό­χος τους εί­ναι να νο­μι­μο­ποι­ή­σουν την πα­ρου­σί­α της α­κρο­δε­ξιάς σκέ­ψης μέ­σα στον πο­λι­τι­σμι­κό διά­λο­γο, και στη συ­νέ­χεια να δια­σφα­λί­σ